Tá an t-Earrach tagtha faoi dheireadh: tá sé in am agat do chuid seaicéid síos a bhaint. Ach tá charms an tséasúir te faoi scáth aird mhéadaithe na bhfear a chuireann imní ar chailíní agus ar mhná ar an tsráid. Cén fáth a ndéanann siad é agus conas is féidir linn cur i gcoinne iompar den sórt sin?
Más bean thú, is dócha go bhfaca tú nó go raibh taithí agat ar fheiniméan mar “catcalling” ar a laghad uair amháin: seo nuair a bhíonn fir, agus iad in áit phoiblí, ag feadaíl i ndiaidh na mban agus ag magadh faoi, go minic le focail ghnéasacha nó bhagairteacha, tuairimí. ina seoladh. Tagann an focal ón mBéarla catcall — «to boo». I roinnt tíortha, is féidir fíneáil a ghearradh ar ghníomhartha den sórt sin. Mar sin, sa Fhrainc, tá baol ann go n-íocann «molesters sráide» ó 90 go 750 euro as a n-iompar.
Tá an imoibriú le catcalling difriúil: braitheann sé ar na himthosca, agus an duine é féin. Faigheann roinnt cailíní cineál pléisiúir, ag fáil comharthaí aird den sórt sin. "Tá mé go maith. Thug siad faoi deara mé, dar leo. Ach go minic, cuireann a leithéid de “mholtaí” eagla, buairt orainn agus cuireann siad isteach orainn go bhfuilimid i margadh na sclábhaithe, mar is féidir linn a phlé agus a mheas, mar a dhéanann siad le rudaí. Is féidir tráma síceolaíoch a bheith mar thoradh ar chiapadh den sórt sin freisin.
Conas a tharlaíonn sé
“Go déanach sa tráthnóna, d’fhill mé féin agus mo chailín abhaile — bhí deoch againn agus bheartaíomar ar shiúlóid a dhéanamh timpeall ár gceantar dúchais. Tarraingíonn carr suas le dhá nó trí guys. Rollann siad síos an fhuinneog agus tosaíonn siad ag béicíl, “A háille, tar linn. A chailíní, beidh sé níos mó spraoi linn, cuirfimid leat! A ligean ar dul, tá an meaisín nua, beidh tú mhaith é. Shiúil muid ina tost an bealach ar fad go dtí an teach, ag iarraidh neamhaird a dhéanamh ar na tuairimí seo, bhí sé scanrúil agus ní raibh sé taitneamhach ar chor ar bith.
***
“Bhí mé 13 agus d'fhéach mé níos sine ná m'aois. Ghearr sí amach a jeans í féin, ag casadh orthu i shorts super-ghearr, iad a chur ar agus chuaigh sé ag siúl ina n-aonar. Nuair a bhí mé ag siúl ar feadh an boulevard, thosaigh roinnt fear - bhí cúigear acu, b'fhéidir - ag feadaíl agus ag béicíl chugam: "Tar anseo ... Tá do chuid putóige nocht." Tháinig faitíos orm agus d’fhill mé abhaile go tapa. Bhí sé an-náire, cuimhin liom fós.
***
“Bhí mé 15 bliana d’aois ansin, ba é an fómhar a bhí ann. Chuir mé orm cóta fada galánta mo mháthar, buataisí - go ginearálta, rud ar bith spreagúil - agus sa chulaith seo chuaigh mé go dtí mo chailín. Nuair a d’fhág mé an teach, lean fear i Mercedes dubh mé. Feadaíl sé, ghlaoigh sé orm, agus thairg sé bronntanais fiú. Bhí náire agus eagla orm, ach ag an am céanna rud beag sásta. Mar thoradh air sin, luaigh mé go raibh mé pósta agus chuaigh mé isteach i mbealach isteach mo chara.
***
“Tháinig cara chugam ó Iosrael, a bhí i dtaithí ar chulaith gheal a chaitheamh agus cóirséid a chaitheamh le luiteoga daingean. San íomhá seo, chuaigh sí liom go dtí an phictiúrlann. Bhí orainn dul síos go dtí an subway, agus ag an íosbhealach feadaíl roinnt Guy uirthi agus thosaigh sé ag ligean amach compliments gréisceach. Stop sé agus chas sé chun muid a leanúint. Chailín, gan smaoineamh faoi dhó, ar ais agus thug dó dorn sa srón. Agus ansin mhínigh sí nach bhfuil sé de nós ina tír dhúchais í féin a iompar ar an mbealach seo le bean - agus nach ndéanann sí logh d'aon duine as an iompar sin.
***
“Tá mé ag rith. Nuair a bhí mé ag rith sa tír, agus carr stop in aice láimhe. D'fhiafraigh an fear an raibh gá agam le turas, cé go raibh sé soiléir nach raibh sé ag teastáil uaim. Rith mé ar aghaidh, lean an carr. Labhair an fear tríd an bhfuinneog oscailte: “Come on. Suigh síos liom, álainn. Ansin: «Cad iad do mionbhrístíní sexy.» Agus ansin chuaigh na focail neamhphriontáilte ar aghaidh. Bhí orm casadh go tapa agus rith abhaile.”
***
“Agus mé ag filleadh abhaile go déanach san oíche, chuaigh mé thar bhinse ina raibh grúpa daoine ag ól. D’éirigh duine acu siúd a bhí ina suí ar an mbinse agus lean é. Rinne sé feadaíl orm, ghlaoigh sé ainmneacha orm, ghlaoigh sé ainmneacha orm agus dúirt sé: “Tá tú chomh milis.” Bhí an-eagla orm."
***
“Bhí an t-am thart ar 22:40, bhí sé dorcha. Bhí mé ag filleadh abhaile ón institiúid. Tháinig fear ina XNUMXs chugam ar an tsráid, ar meisce, ar éigean ina sheasamh ar a chosa. Rinne mé iarracht neamhaird a dhéanamh air, cé go raibh teannas orm, ach lean sé mé. Thosaigh sé ag glaoch abhaile, joke, ar bhealach strangely lisp, iarracht barróg dom. Dhiúltaigh mé go béasach, ach bhí sé amhail is dá mba rud é go raibh mé reoite go hiomlán ó eagla. Ní raibh aon áit le rith uaidh, ní raibh aon daoine thart — bhí an ceantar ciúin. Mar thoradh air sin, rith mé isteach i mo phóirse in éineacht le seanmháthair éigin, ag béicíl: "A chailín, cá bhfuil tú, is féidir linn teacht ar cuairt chugam." Bhí mé ag croitheadh ar feadh i bhfad.
***
“Bhí mé i mo shuí ar bhinse páirce agus mo chosa crosáilte agus ag piocadh ar mo ghuthán. Tagann fear suas, baintear mo ghlúine, ardaím mo cheann. Ansin deir sé: "Bhuel, cén fáth a bhfuil tú i do shuí i drúthlann?" Táim i mo thost. Agus leanann sé ar aghaidh: “Bhí na cosa fite fuaite chomh mealltach sin, ná déan mar sin é…”
***
“Chuaigh mé go dtí an siopa i T-léine daingean. Ar an mbealach, lean fear mé. Ar an mbealach ar fad dúirt sé liom: "A chailín, cén fáth a bhfuil tú ag sileadh gach rud, feicim cheana féin go bhfuil gach rud an-álainn." Bhí deacracht agam é a scaoileadh saor.”
Cén fáth a ndéanann siad é agus conas freagairt
Cén fáth a ligeann fir dóibh féin é seo a dhéanamh? Is féidir leis na cúiseanna a bheith difriúil, ó leadrán go dtí an fonn ionsaí a léiriú i leith na mban ar bhealach a cheaptar a bheith níos inghlactha. Ach is féidir rud amháin a rá go cinnte: an té a dhéanann feadaíl i ndiaidh mná nó a dhéanann iarracht glaoch uirthi leis na focail “póg-póg-póg” is léir nach dtuigeann sé i ndáiríre agus cén fáth ar cheart meas a bheith orthu. Agus sa chás seo, is cuma má tá a fhios aige nach dtaitníonn aird den sórt sin le strainséirí a théann ar aghaidh ar a ngnó féin.
Sea, tá an fhreagracht as an méid atá ag tarlú ar an té a ligeann dó féin a molest mná neamhaithnidiúla. Ach tá daoine dothuartha, agus níl a fhios againn cén cineál duine: b'fhéidir go bhfuil sé contúirteach go simplí nó fiú ciontaíodh é as coireanna foréigin. Dá bhrí sin, is é an tasc is mó atá againn ná ár sláinte féin a chothabháil agus dul as teagmháil a luaithe is féidir.
Cad nach bhfuil le déanamh? Déan iarracht ionsaí oscailte a sheachaint. Cuimhnigh go bhfuil an ionsaí «tógálach» agus is féidir le duine éigin atá ag sárú noirm na sochaí cheana féin taithí a fháil air go tapa. Ina theannta sin, féadfaidh an «catcaller» fulaingt ó íseal féin-mheas, agus beidh do fhreagra harsh i gcuimhne dó go héasca ar roinnt taithí diúltach ón am atá caite. Seo mar a spreagann tú coinbhleacht agus tú féin a chur i mbaol.
Má tá an scéal scanrúil:
- Déan iarracht an t-achar a mhéadú leis an duine, ach gan iomarca haste. Féach cé chuige ar féidir leat dul i gcabhair orthu más gá.
- Má tá daoine in aice láimhe, iarr os ard ar an «catcaller» a mholadh a dhéanamh arís. Is dócha nach bhfuil sé ag iarraidh a bheith le feiceáil.
- Uaireanta tá sé níos fearr neamhaird a dhéanamh ar an aird.
- Is féidir leat ligean ort go bhfuil comhrá gutháin agat le do pháirtí a bhfuil an chuma air go bhfuil sé ag teacht chugat. Mar shampla: “Cá bhfuil tú? Tá mé ann cheana féin. Tar ar aghaidh, feicfidh mé thú i gceann cúpla bomaite.”
- Má tá tú cinnte nach ndéanfaidh duine dochar duit, is féidir leat a iompar a léiriú: feadóg mar fhreagra, abair “kit-kit-kit”. Is minic nach mbíonn catcallers ullmhaithe don fhíric gur féidir leis an íospartach an tionscnamh a urghabháil. Féadfaidh náire agus díspreagadh bean a bheith iompaithe orthu, ach is cinnte nach dtaitníonn sé leo má ghlacann sí ról gníomhach go tobann.
Níos tábhachtaí fós, cuimhnigh ar do shábháilteacht féin. Agus nach bhfuil aon rud faoi chomaoin agat ag strainséir nach dtaitníonn leat fiú.